کد مطلب:31666 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اعتقادات

كساني كه وارد جهنّم ميشوند، چه كارهايي در آن جا انجام ميدهند؟

در جهان آخرت براي انسان تكليف نيست ; كار و تكليف در اين جهان است و آن جا محل پاداش و كيفر است ; بنابراين، نيكوكاران در بهشت پاداش خود را ميگيرند و بد كاران در جهنم دچار عذاب و كيفر ميشوند. بايد توجّهكرد كه عذاب الهي در جهنم به اندازهاي شديد است كه اگر بر فرض كسي بخواهد كاري انجام دهد قادر نيست، چون كار، تنها زماني امكان دارد كه انسان از سلامت جسم بهرهمند باشد ; فردي كه تمام اعضاي بدن او، مانند يك شاخة هيزم مشتعل است، چگونه ميتواند كاري انجام دهد؟ قرآن در توصيف عذاب جهنّم ميفرمايد: سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ; # وَ مَآ أَدْرَغكَ مَا سَقَرُ# لاَتُبْقِي وَ لاَتَذَرُ; (مُدثَر، 26ـ28) به زودي او را وارد دوزخ ميكنم و به آتش دوزخ ميسوزانم و تو چه ميداني كه سَقَر چيست؟ آتشي است كه نه چيزي باقي ميگذارد و نه رها ميسازد. بعضي گفتهاند: اين جمله ممكن است اشاره باشد كه آتش دوزخ بر خلاف آتش دنيا كه گاه به نقطهاي از بدن اثر ميكند و نقطه ديگر سالم ميماند و گاه در جسم اثر ميگذارد و روح از آن در امان ميباشد، آتشي است فراگير كه تمامي وجود انسان را در بر ميگيرد.(تفسير نمونه، آية الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 25، ص 233، نشر دارالكتب اسلاميه.) در جاي ديگر ميفرمايد: هنگامي كه آتش، آنها ]گنهكاران[ را از راه دور ببيند، چنان به هيجان ميآيد كه صداي وحشتناك و خشم آلود او را كه با نَفَسْ زدن شديد همراه است ميشنوند. (فرقان،12) ممكن است تصور شود كه جسم فرد جهنّمي وقتي در آتش سوزان جهنّم بسوزد، براي او بدني باقي نميماند كه دوباره او را بسوزانند، قرآن در اين باره ميفرمايد: هرگاه پوستهاي تن آنان ]جهنميان[ در آتش بريان گردد و بسوزد، پوستهاي ديگري به جاي آن قرار ميدهيم، تا كيفر الهي را بچشند. (نسأ، 56)

البته دوزخيان در جهنّم سخن ميگويند كه به دو نمونه اشاره ميشود: الف ـ هنگامي كه گناه كاران وارد جهنّم ميشوند و با دوستان و هممسلكهاي خود روبه رو ميگردند، هر دستهاي به دسته ديگر لعن و نفرين ميكند و او را مسئول بدبختي خويش ميداند، سپس عرضه ميدارند: پروردگارا! اينها بودند كه ما را گمراه ساختند، خدايا عذاب و كيفر آنها را دو چندان كن، كيفري به خاطر گمراه بودن و كيفري به خاطر گمراه كردن ما.(اعراف، 38) ب ـ دوزخيان از راه دور كساني كه در بهشت هستند را مورد خطاب قرار ميدهند و از آنها تقاضاي آب و روزيهاي بهشتي مينمايند ; آنها پاسخ ميدهند خداوند آب و طعام بهشتي را بر كافران حرام كرده است. (اعراف، 50)